با تامین رطوبت کافی غشا های پوسته نرم باقی مانده وموجب بیرون آمدن راحت تر جوجه از تخم می گردد

وقتی جوجه هاشروع به نوک زدن می کنند رطوبت هچر بر اساس درجه حرارت مرطوب تا33درجه سانتی گراد بالا می رود

ضرورت بالا بودن ظرفیت تولید رطوبت در هچر به 2دلیل است:1)رطوبت نسبی مورد نیاز در هچر بالاتر از ستر است2)رطوبت زیادی به دلیل تهویه از دست می رود که باید جایگزین گردد

اعتقاد به وجود رطوبت نسبی  مطلوب برای جوجه کشی موفق امری نادرست است زیرا رطوبت متناسب تغییرات حرارتی در محدوده گسترده ای نوسان می کند.



اثرات زیان آور رطوبت نامناسب:قانون کلی در رطوبت این است که نیمه اول جوجه کشی به رطوبت متوسط تا پایین ونیمه دوم به رطوبت در حد متوسط احتیاج دارد .در انتهای دوره هوای خشک اطراف پوسته به جوجه کمک می کند تا از تخم بیرون بیاید.



رطوبت بسیار کم در مرحله اول:باعث چروکیدگی محتویات تخم شده وجنین قادر نخواهد بود که کلسیم پوسته را برای رشد استخوان به کارگیرد و جنین خیلی کوچک خواهد بود به علاوه کلیه فاقد آب کافی برای دفع ضایعات تولید شده بوده و مایعات بدن وبقایای آلبومین درپوسته باقی می ماند

رطوبت خیلی زیاد در مرحله دوم: 1)منجر به ایجاد اتاقک هوایی کوچک شده و ناف جوجه به درستی بسته نمی شود وجوجه زودتر از موعد از تخم بیرون می آید.2)کیسه زرده غیر طبیعی می شود وغشا آلوده می باشد وجوجه قبل از این که بمیرد پوسته را شکسته است.پیشگیری:با وزن کردن تخم و اندازه اتاقک هوایی میتوان سطوح نا مناسب رطوبت را در این مرحله  تصحیح نمود.



دوره خشکی پوسته:به جوجه این امکان را میدهد تا باقی مانده مایع آلانتوئیک را جذب کند ومازاد را تبخیر کند وعدم تبخیر این مایع  مازاد غشا را به صورت جمع شده باقی می گذارد و جوجه در پاره کردن اتاقک هوایی دچار مشکل می شود وعروق خونی وبند ناف به درستی بسته نمی شود

در زمانی که جوجه ها از پوسته بیرون می آیند برای جلوگیری از خشک شدن غشاء که مانعی برای بیرون آمدن جوجه ها از تخمهاست رطوبت باید بالا باشد.اگر درجه حرارت و رطوبت به درستی تنظیم شده باشد رطوبت در زمان تفریج کمتر تعیین  کننده است وآلبومین چسبنده باقی نمی ماند